Dit is een blog waarin ik de draak steek met mezelf en vooral het feit dat ook ik (ineens) een stuk ouder ben geworden. Tijd, waar ben je gebleven?
Toen ik begon met Linux was het nog niet zo’n soepel stuk software als nu. Het was toen echt veel meer het Widle Westen en daardoor gingen andere gebruikers ervan uit dat als je ergens (meestal op een forum, wie kent die nog?) om hulp vroeg voor een uitdaging dat je alles al gedaan had om éérst het probleem zelf op te lossen. Dat had als voordeel dat je vrij snel een redelijk intieme kennis kreeg van het systeem en alle hulpmiddelen die het bood en commando’s die je nodig had om bepaalde taken te kunnen doen.
Ook was het normaal dat als je dan om hulp vroeg je je forumpost zo uitgbreid mogelijk maakte met informatie als
- Wat het probleem precies was
- Welke Linuxdistributie je gebruikt mét alle relevante versienummers
- Wat voor hardware je had
- Wat je zelf al geprobeerd en gevonden had, en wat er precies fout ging met die poging(en)
Als je dan geluk had was er nog iemand met hetzelfde (of zeer vergelijkbaar) probleem die al verder was en je dus in de goede richting kon sturen, of was er iemand die de oplossing wist op een of andere magische manier.
Als je dit vaak genoeg meemaakt leer je vanzelf het systeem érg goed kennen, tot het punt dat jij zélf mensen advies aan het geven bent en ze aan het uitleggen bent hoe bepaalde dingen werken.
En daar zit precies het probleem nu een beetje. Linux is in de ~25 jaar dat ik het gebruik veel volwassener geworden. De gebruikers lijken dat echter steeds minder.
Veel van de (nieuwe) gebruikers van nu die ik tegenkom die, voor het gemak van deze blog, Linux gebruiken sinds 2020 worden steeds minder pro-actief lijkt het wel. Als iets niet werkt en het is met één enkele zoepopdracht en een post op Medium of filmpje op YouTube niet te vinden dan geven ze het op.
Als ze dan bij een oude rot als ik terecht komen is de informatie die ze delen zeer summier, en moet je vaak meerdere keren vrij overtuigend zijn om alle relevante informatie boven tafel te krijgen die nodig is om een goed beeld te schetsen wat er nu precies niet goed gaat.
En ergens vraag ik me dan toch af waarom dit nu zo is. Ik wordt oud…