Hier vind je meer informatie over wie ik ben en veel content over Fedora.
Ik heb recent een aantal Fedora installaties vanaf nul gedaan, en toen viel me op dat ik na het installeren toch stiekem best veel aanpas of installeer. Hier een beschrijving van wat ik precies doe, en waarom ik dat doe.
Dit is een proces wat ik niet aanpas. Ik heb er dus ook niks echt nuttigs over te zeggen, dus doe ik dat ook niet.
Ik ben een tijdje al bezig met het maken van een erg lichte Fedora installatie, en ik ben nu zover dat ik het kan en wil delen met de rest van de wereld.
Update: Sinds de eerste concept van deze blog heb ik dit project verder uitgebreid en op GitHub geplaatst. De configuratiebestanden zal ik hier niet meer direct plaatsen maar linken naar het bestand op GitHub.
Waarom een extreem lichte Fedora installatie? Omdat niet elke computer die nu in gebruik is de meest krachtige is, en de standaard opties voor Fedora niet altijd even goed werken op erg slappe hardware. Daar wil ik verandering in brengen.
Software uit 2024 is anders dan software uit 2014, of 2004. Een mooi voorbeeld daarvan is het bekende en vertrouwde sudo commando, wat dateert uit de jaren ‘80 van de vorige eeuw en als taak heeft om een bestand uit te voeren als een andere gebruiker op je systeem.
Dit doet het door gebruik te maken van de setuid en setgid functionaliteit in het besturingssysteem, wat anno 2024 niet altijd de beste optie is.
Voor agenda’s heb je Outlook in Windows en de ingebouwde agenda in macOS, maar hoe zit dat in Linux?
Ook hier heb je genoeg keuze. Fedora komt met een ingebouwde agenda in de vorm van GNOME Agenda en dat is ook degene die ik gebruik vanwege het feit dat het netjes mijn Google agenda gebruikt.
Omdat ik mijn agenda graag makkelijk beheer zonder gebruik te hoeven maken van mijn telefoon of de Google Agenda dienst via een webbrowser. Dat is een (werkbaar) alternatief, maar als het niet hoeft waarom zou ik?
Met deze serie blogs wil ik per keer inzoomen op een onderdeel van het gebruiken van een niet-Windows besturingssysteem (in mijn geval Fedora Linux) in het dagelijks leven, en de voors en tegens hiervan in beeld brengen om zo het vooroordeel wat veel mensen en media (nog) hebben over Linux weg te nemen.
Hoe diep ik ergens op inga zal afhangen van het onderwerp. Het kan dus zijn dat het ene deel veel langer is en meer informatie heeft dan het volgende deel, dat is van te voren niet te zeggen.
Sinds gisteren ken ik de GNOME uitbreiding Tiling Shell die de layout editor van Windows 11 met Fancy Zones en de pas aangekondigde Window snap features van macOS Sequoia min of meer toepast voor GNOME.
Waarom is er de laatste tijd in alle grote besturingssystemen zo’n focus op het beheren van openstaande (applicatie)vensters op deze manier? Omdat, vermoed ik, het nu duidelijk aan het worden is dat de meeste computergebruikers niet goed om weten te gaan met (veel) openstaande vensters. Deze manier van het beheren van vensters is een mooie gulden middenweg.
Ik gebruik Keypunch af en toe. Hier mijn bevindingen.
Keypunch is een casual game waarmee je ook je typvaardigheden kunt verbeteren.
Keypunch is erg basaal en leid je daarmee niet af. Het doet wat het moet doen, niks meer en niks minder.
Niet voor elke taal is een taalpakket beschikbaar, dus het oefenen met typen in je gekozen taal kan soms niet mogelijk zijn.
Sinds een paar weken heeft Framework een nieuwe upgrade voor bestaande (en nieuwe) 13 inch laptops van hun aangekondigd: een vernieuwd 2.8K scherm, nu te bstellen op nieuwe Framework 13 modellen én als los onderdeel te bestellen.
Dit is een van de twee drie upgrades die ik van plan ben dit jaar te gaan doen. In het kort:
Dit is in mijn ogen ook meteen hét grootste voordeel van Framework. Je kunt je hardware upgraden wanneer jij dat wilt hoe jij dat wilt, zonder dat je meteen een heel nieuw model moet kopen.
Ik gebruik Fretboard een tijdje. Hier mijn bevindingen.
Fretboard is een applicatie voor gitaristen om akkoorden mee op te zoeken.
De interface van Fretboard is erg duidelijk en goed te gebruiken om een (of meerdere) akkoord(en) op te zoeken. Ook de mogelijkheid om varianten van het gekozen akkoord te bekijken is erg mooi meegenomen.
Niet elk akkoord is beschikbaar. Dat is voor mij nu het enige nadeel!
Ik houd hier helaas geen archief (meer) bij van mijn desktopachtergronden maar ik wissel vaker van achtergrond op mijn computer(s) dan sommige mensen van ondergoed wisselen. Als ik wat moois tegenkom op bijvoorbeeld unsplash dan is dat zo gedownload en opgeslagen als achtergrond.
En toch kom ik steeds weer terug bij dezelfde achtergrond. Eentje uit de stal van Apple uit Mac OSX Snow Leopard uit 2009: de (bekende) luipaard die de lens in kijkt.